In uitdagend terrein en omstandigheden uitdagende materie leren bij Sneeuwwandelen.com. Mijn stage bij een doorgewinterde International Mountain Leader (IML) werd een mooi avontuur waarin liefde voor de bergen, passie voor kennis & vakmanschap en respect voor ieders ervaring en vermogen centraal stonden.
Wie is Martine Bakker?
Dit voorjaar heb ik mijn eerste jaar van de 3,5 jaar durende opleiding tot International Mountain Leader (IML) afgerond met een stage tijdens het door Sneeuwwandelen.com georganiseerde ‘Sneeuwavontuur 2018’. Ik trek iedere winter voornamelijk in Scandinavië op sneeuwschoenen van hut naar hut met groepen van Nunatak.
Door het volgen van de opleiding, verbreed ik mijn kennis en kan ik in de toekomst mijn werkterrein uitbreiden naar gebieden met een groter lawine risico dan in het prachtige heuvelachtige Scandinavische terrein. Voorlopig ben ik nog een ‘groentje’ als het gaat om tochten buiten de gebaande paden en op de schitterend besneeuwde hellingen van de Alpen, zoals hier in de Queyras.
De reis, een trektocht met een tot kort voor vertrek onbekende bestemming in alpien terrein ver weg van de drukke wintersport dorpen sprak me meteen aan. Mijn kennis van en ervaring met het begeleiden van volledig autonome en zelfvoorzienende groepen rugzaktrekkers kwam prima van pas, vormde een basis voor gelijkwaardigheid als IML (wannabee) en leverde een win-win op voor iedereen tijdens het Sneeuwavontuur.
Wat was het fantastisch om te slapen in de onbemande berghut Refuge de Chambeyron en het idyllische (en hilarisch kleine) Bivacco Barenghi.
Aandacht is kenmerkend voor Allard
We hadden elkaar nog nooit ontmoet, maar in het eerste telefoongesprek was er volop belangstelling voor mij, mijn motivatie voor een stage en mijn leerdoelen. We troffen elkaar een paar weken voor de reis ergens halverwege Nederland. Het was een leuk en gezellig gesprek, zoveel te vertellen en te delen dat het behoorlijk veel later werd dan gepland.
Natuurlijk helpt een klik tussen begeleider en ‘student’ bij het leren en die hadden we meteen. Ook met de groep en tussen de groepsleden onderling was er een mooie band, waarbij tijd en ruimte (letterlijk) om te leren prima samenging met genieten en het leiden van de groep. Het stellen van vragen cq het doen van ‘opdrachten’ leidde ook in de groep tot extra nieuwsgierigheid naar de sneeuw, omgeving en natuurlijk lawinekunde.
Op deze manier is leren gewoon ook leuk!
Passie & Professie
Niemand ‘ontkomt’ aan de passie en liefde voor de bergen die Allard uitstraalt en graag deelt. Onderweg of op locatie zijn er volop momenten die bijna schreeuwen om een mooi verhaal of interessante toelichting. Vaak generiek, maar ook iedere avond specifiek over de dag zelf en het plan en idee voor de volgende dag. De wisselende weersomstandigheden van harde wind met sneeuw (en een white-out) tot stralende zon en windstil weer, leverde extra stof voor gesprekken en leerpunten op.
We ‘boften’ met bijna het hele pallet aan weersomstandigheden op onze lastigste/zwaarste dag. Zo’n dag geeft extra dynamiek aan de tocht, de beleving en voor mij specifiek aan het leren beoordelen van risico’s. Omstandigheden waarin Allard op zijn best lijkt te zijn en zeker geen reden voor hem om binnen te blijven of een standaard route te kiezen. Stiekem denk ik dat deze dag voor hem de highlight van de reis vormde, juist omdat deze dag de essentie van het IML vakmanschap onderstreepte.
Navigeren in de winter
Om aan zijn navigatievaardigheden tijdens deze etappe te kunnen tippen, moet ik nog een aantal stageweken mee op pad :-). Ook tof hoor, zo’n voorjaarsreis, waarbij je zelfs in een T-shirt kan sneeuwschoen wandelen, maar je moet wel op tijd op de pas zijn of je eindbestemming bereikt hebben om niet tot je middel weg te zakken in structuurloze ‘natte’ sneeuw.
Lawinekunde
Terugblikkend op de reis, blijkt het leren van de complexe lawinekunde materie ook leuk te zijn. Het is de kunst om het inschatten van de situatie en het beoordelen van de risico’s zo simpel mogelijk te houden en dus gebruik te maken van mijn basiskennis en vuistregels toe te passen. Feiten & theorie heb ik goed kunnen koppelen aan het voelen & ervaren van de sneeuw in verschillende vormen, structurele en sneeuwlagen.
Groepsgevoel
Aan dat ‘leren’ heb ik nog wel een dagtaak, want het vergt voortdurend verzamelen van informatie over sneeuw/exposities cq condities in het algemeen als indicatie voor een specifiek punt/locatie (een sleutelpassage) of overzicht later in de route en tocht. Gelukkig ging dit goed samen met het leiden van de groep. Ik had nog voldoende ruimte voor het begeleiden van deelnemers die het even wat moeilijker hadden, aandacht voor die dingen die fijn zijn tijdens het sneeuwschoenwandelen en het groepsgevoel.
Nagenieten
Al met al een toffe en leerzame stageweek die smaakt naar meer dagen in de besneeuwde Alpen. Waarschijnlijk is het er in de zomer ook prachtig en vinden we dan vast ook een plek dat kan dienen als het meest fantastische leslokaal …
Allard ‘Martine, ontzettend bedankt voor je verslag van Het Sneeuwavontuur 2018! Ik kijk ook terug op een leerzame week samen met jou, dank je wel!’
