Verslag | Heerlijke dagtochten vanuit hutten in West-Oostenrijk

Van onze gids Ben Smeets. 

Zaterdag 9 februari

Ik sta bij de materiaallift van de hut en de deelnemers van deze sneeuwweek in Oostenrijk komen uit Nederland. Iedereen heeft zin in een mooie tijd in de sneeuw en lekker wandelen op sneeuwschoenen.

De kaarten zijn echter anders geschud. Er is een deelnemer doodziek aangekomen en kan helemaal niets meer. Collega Eddie heeft al diverse hotels gebeld voor opvang, hetgeen geen succes is op deze volgeboekte zaterdag.

We zoeken in onze hoofden naar oplossingen en overleggen met de hut die volgeboekt is en om 18.00 uur het eten voor ons heeft klaar staan. Voordat we daar zijn moeten we eerst drie uurtjes lopen, maar dat gaat deze deelnemer niet lukken. We staan met de handen in het haar, totdat de waard van de hut belt en besloten heeft om toch met de sneeuwschuiver naar beneden te komen om onze zieke man op te halen. Wauw, wat een service. Het is anderhalf uur rijden op dit drukste tijdstip naar zijn hut. Wellicht hebben we de week hiervoor in deze hut een goede indruk achter gelaten of waarschijnlijker is de huttenwaard een ongelooflijke toffe peer!

We komen allemaal boven op tijd voor het eten in de hut aan en onze zieke duikt voor twee dagen in bed.

Zondag 10 februari

Vandaag is het nog mooi weer voordat de nieuwe sneeuw komt. We maken een mooie inlooptocht door heerlijke losse en diepe sneeuw die vorige week nog gevallen was. Een spannende bosafdaling brengt ons bij een berghutje met een mini-terrasje in de zon en uit de wind. Wat een kadootje! We willen hier wel blijven! Lekker genieten van broodjes, thee en kijkend naar een groepje toerskiers aan de overkant die mooie bochtjes aan elkaar rijgen.

Via een paar jachtuitkijkhutjes sporen we een weg terug richting onze comfi-hut met hottub en sauna terwijl de hemel zich opmaakt voor een nieuwe sneeuwdump vannacht.

Laat deze dump maar komen, want zonder ligt er niets om op te sneeuwwandelen.

Maandag 11 februari

Het sneeuwt! Hoera! Er valt heel veel sneeuw!

We krijgen 60 cm en het lawinegevaar is weer groot genoeg om deze dag dichterbij de hut te zoeken. Onze zieke is weer in het Land Der Levenden en gaat mee op pad. Fijn zeg! In veilig terrein zoeken we een pasje op waarvoor stevig gespoord moet worden en heeft International Mountain Leader in opleiding Eddie een stevige klus in het vinden van deze pas. Alles is wit, maar dan ook alles, weing perspectief en hard werken.

We maken gebruik van de mooie gelegenheid om de oefeningen met de lawineuitrusting van gisteren nog eens te doen. Al met al werd het een heerlijke testdag voor kleding, (sneeuw)schoenen, de lawine uitrusting en niet te vergeten de navigatieskills van de leiding.

Dinsdag 12 februari

Veel sneeuw, matig zicht, weinig wind, zijn de ingredienten voor vandaag. We gaan de mooi besneeuwde bossen in met open stukjes en vinden een mooie route met soms sneeuw tot ruim over de kniën. Ook vandaag is we weer een hutje met terrasje in de zon. In de zomer zal het hier drukker zijn, maar nu is alles stil en ingesneeuwd. Een van de twee Steenarenden die we hier al enkele malen gezien hebben komt zichzelf even van dichtbij laten zien. Het zicht is inmiddels beter aan het worden en beloofd mooie dagen voor de boeg.

‘What goes down must come up’ en zo hebben we na onze mooie bosafdaling nog twee urtjes stijgen tegoed naar de hut voordat we weer lekker kunnen opwarmen in de sauna. Wat een leven!

Woensdag 14 februari

Het is prachtig zonnig weer en de typische gevaarlijke dag na slecht weer en sneeuwval. Eergisteren was het lawinegevaar ruim 3 op een schaal van 1 op 5 en met amper zicht houdt het de sneeuwliefhebbers wel binnen, maar nu is de wereld prachtig opnieuw dichtgelegd met een dik pak sneeuw en de zonnige, maagdelijke bergen lonken maximaal!

Echter, het lawinegaar is nog steeds een ruime 3 en biedt beperkte toermogelijkheden boven de boomgrens. Oppassen geblazen dus voor iedereen. Wij kiezen voor een veilige tocht binnen deze mogelijkheden en staan enkele uurtjes zweten later met zijn allen op een mooi topje met schitterend uitzicht op ons gebied van deze week. Terugkijkend is ons spoor een mooi lijntje in het sneeuwlandschap, dat al gauw door andere sneeuwwandelaars en toerskiers dankbaar gebruikt wordt. We dalen lekker binnendoor af en maken een rupsbandspoortje waar toerskiers weer een slingertje naast kunnen leggen. Prachtig om op terug te kijken.

Terug bij de hut kunnen we met sleetjes helemaal naar beneden om de verplaatsing naar een andere accomodatie te maken. Lachen!

Donderdag 14 februari

Ons mooi gerenoveerde 400 jaar oude Landhaus leeft. Alles is hout en de mooie brede vloerplanken laten weten dat je er bent.

Het weer blijft goed deze week en Eddie heeft weer een mooie toer op het programma gezet. Een kort ritje brengt ons bij een skipiste die nog niet open is want we zijn er vroeg bij vandaag. Een stukje over de piste en dan verdwijnen we het bos in. Via een weg komen we op een Alm waar een tourskispoor en sneeuwschoenspoor al klaar ligt sinds onze mooie dag gisteren. We maken goed hoogte en komen boven de boomgrens op een mooi rug uit. dit nodigt uit voor een lange pauze in de zon.

Het uitzicht is prachtige over de rug die we nog verder op kunnen richting een volgend pasje. Mooie afdalingen door steile sneeuw brengen ons terug naar een zonnig plekje bij een andere hut waar we zo lang mogelijk nog blijven. Dan wordt een nog niet gebruikte bosweg onze terugweg naar beneden waar we helaas net te laat zijn voor het laatste terrasje in de zon. Dat kan morgen beter!

Vrijdag 15 februari

Het lijkt wel voorjaar. Het is zonnig en warm met de waarschuwing voor natte sneeuwlawines in de (na) middag op de zonbeschenen hellingen. Eddie heeft voor een passende tour gezorgd met bier op het terras in de beloofde de zon als afsluiting.

We zijn er weer vroeg bij en kunnen de auto’s kwijt op een kleine parking. Het vriest nog goed na de heldere nacht en we gaan op pad. Er is niemand te zien in deze omgeving behalve een groep herten die ons pad kruisen net aan de boomgrens. Het landschap is indrukwekkend met de rotswanden om ons heen. We komen vlak voor de pas aan bij een gesloten zomerhotel en worden verrast door een groep gemzen die al gebruik maken van de door lawines vrijgekomen steilere hellingen op het zuiden.

Natuurlijk bekijken we nog even de andere kant van de wereld op de pas om op gepaste wijze langs een oudere lawinekegel terug te keren naar de bewoonde wereld van Au en Schoppernau voor ons verdiende bier na een prachtige dag en supersneeuwweek!

Dank jullie wel allemaal!