Verslag | Herfstkleurenreis vanuit Herberge Ascharina
Van 13 t/m 20 oktober liep onze gids Ben met Franka, Marjan, Rolf en Astrid dagwandelingen door de verkleurende bergen van de Rätikon vanuit onze vertrouwde Herberge Ascharina. Ben schreef een dag-tot-dag verslag dat je hieronder kunt lezen!
Zondag 13 oktober 2018
Terwijl onze gids Ben Smeets bij de kachel in Herberge Ascharina met een glaasje wijn zit, blikt hij terug op deze eerste dag van de Herfstkleurenreis Ascharina in Zwitserland….
‘Astrid heeft ons verzorgd met een verrukkelijke maaltijd waarbij de Zuurkoolsoep voor iedereen echt iets nieuws was. Het toetje vandaag was een zelfgemaakte rijstevlaai volgens moeders recept van herbergier John. Daar kan ik als Limburger blij van worden. De voorbereiding met onze groep voor morgen is klaar en we hebben er zin in! Vandaag hebben we de spits afgebeten met een mooie ontspannen tocht naar de Eggberg. Die gaf ons op 2200 hoogte een prachtige blik rondom en vooral op de reuzen van de Rätikon: Drusenfluhe, Sulzfluh en Schijenfluh. Het landschap hier naartoe had het hele kleurenpalet van de herfst al aan ons laten zien. Na de top laten we de lawinehekken onder het topje achter ons en nemen de afdaling door het mooie Gafiental. Langs de rivier, in de bossen beneden doen we onze eerste paddestoelen zoektocht. Morgen mogen we twee soorten plukken voor eigen consumptie. Ze worden door de dorpsspecialist gecontroleerd of we wel de juiste hebben en of de eetbaarheid oké is. 🙂
Ik kijk uit naar morgen en ik ben benieuwd wat onze Astrid dan weer uit haar kookmuts tovert.
Maandag 14 oktober 2018
De dag start met een lekker zonnetje voor de herberg. Het is inmiddels alweer 16.30 uur en we hebben nog een half uurtje om na te genieten van deze dag. Iedereen is binnen en we hebben de laatste 10 km afdaling met de step gedaan, … zoef zoef de haas!
Vanmorgen zijn we over een pas naar Oostenrijk gelopen, tussen de rotswanden door van de Schijenflue en de Sulzfluh, met een zonnetje en fris windje. Dat ging vlot dus konden we via een mooie, alternatieve route door een prachtige karstlandschap terug. Overal waren gaten, spleten en grotten. Ook hebben we een paar gemzen gespot en de Holenbeer fantaseerden we er gewoon bij.
De eindfoto-van-de-dag maakt Rolf als hij bij de bio-varkensboer voor de omheining ligt en de varkens allemaal naar hem toe huppelen en mooi op een rijtje voor hem gaan staan! 🙂
Dinsdag 15 oktober 2018
Ik ben net in slaap gevallen bij het kampvuur na het genieten van een heerlijke Hongaarse goulashschotel in de kookpot buiten op het vuur. Kilo’s eraf gaat deze toer niet lukken met zo’n kokkin! Als samenvatting van deze Chrütz Topdag kan ik zeggen dat we in korte broek en t-shirt een uurtje geslapen hebben in het zonnetje op de top. Wij vieren vakantie! We hebben in ‘t veld ook nog kaart en kompas oefeningen gedaan voordat we in het mooie middaglicht afdaalden.
Woensdag 16 oktober 2018
Vandaag was het een 17 km ‘herfstkleurentractatie’. Tientallen soorten paddestoelen en mooie, in alle richtingen kronkelende, rotslagen. Camera pakken voor een foto, camera wegstoppen en meteen weer terugpakken omdat het er weer anders-mooi uitziet. De tocht was ‘easy going’ onder het genot van een lekker warm zonnetje. Met trein en bus werden we tot voor de deur afgezet waar de huiskids ons trakteerden op een rood geschminkte neus. Wederom een topdag die we afsloten in de sauna van Herberge Ascharina.
Donderdag 17 oktober 2018
In mijn biologie studententijd kreeg ik het boek van Gabriel Garcia Marquez: ‘Honderd jaar eenzaamheid’, onder mijn neus geduwd door studiegenoot Rik. Ik moest die eerste zin van Rik lezen, want die was briljant. Oke, dat heb ik gedaan en ik weet hem nog steeds!
‘Vele jaren later, staande voor het vuurpeleton dacht ik terug aan die lang vervlogen tijd dat mijn vader, Kolonel Aurelianio Buendia, mij meenam om te kijken naar het ijs.”
Aan die zin dacht ik vandaag toen we aan het einde van een prachtig dal omhoog liepen naar een berghut die al gesloten was voor de winter.
Om nog een stukje verder te gaan,
om te kijken naar
en te voelen aan
Het ijs!
Ik word er nog steeds blij van om dit met mensen te kunnen delen, zeker het eerste ijs van de winter.
Vrijdag 18 oktober 2018
De vraag bij het ontbijt: Zullen we naar een topje gaan vandaag?
Ok, we zijn eruit. We gaan we door de Gemschtobel omhoog, langs de Rachen naar beneden om via het Grüne Fürgli, de Bärenhöhle en het perfecte bergmeer voor spiegelfoto’s, te eindigen op een mooi terras. Daar genoten we in het namiddag zonnetje met elkaar na van een topweek met een welverdiend biertje.
Gruëzzzzzchli wohl!
Ben, bedankt voor je heerlijke gidswerk en verslag!
Wil jij volgend jaar ook mee? Stuur ons dan even een berichtje of lees de reisbeschrijving van dit jaar.
